KËNGË ME DIELL NË ATDHE – POEZI NGA ANDI MEÇAJ

Home Aktualitet KËNGË ME DIELL NË ATDHE – POEZI NGA ANDI MEÇAJ
KËNGË ME DIELL NË ATDHE – POEZI NGA ANDI MEÇAJ

KËNGË ME DIELL NË ATDHE

Dëgjohet kënga e zogjve,
i këndojnë pranverës
dhe dashurisë,
një ulërimë ngrihet
në ajër,
e rrëmbejnë vogëlushët,
fillojnë të lozin me të
si top,
dielli, balonë stërmadhe
shkrin nga lumturia,
djeg e nxeh fytyra të rinjsh
që puthen.
Nënë Evanthia mbledh kanaçe
dhe indiferencën e kalimtarëve,
qeni endacak pullali
u leh makinave
dhe dy policëve
që kundërmojnë raki,
gruaja e bukur
tregon shalët,
nën minifundin e padukshëm
fshihen gjithë sytë e botës.
Peshku koce
i quajtur Artur,
ankohet se
nuk pati kohë
të linte amanetet,
ndërsa rrjeta
e peshkatarit Anton,
e mbërtheu dhe e përplasi
në varkë.
Mariana është 40 vjeçe,
e ndarë,
ka shumë lekë
por asnjë dashuri,
pi ilaçe të mbajë në formë
mendtë e kokës,
Demua është 40 vjeç,
i pamartuar,
i papunë,
dy herë e kanë kthyer
nga Gjermania,
tenton të iki prapë,
të dashur nuk ka,
nuk ka kohë thotë
të ushqejë të tjerë
me iluzione boshe,
i mjafton vetja e tij.

Mars 2024

Poeti Andi Meçaj