We use cookies to help you navigate efficiently and perform certain functions. You will find detailed information about all cookies under each consent category below.
The cookies that are categorized as "Necessary" are stored on your browser as they are essential for enabling the basic functionalities of the site. ...
Necessary cookies are required to enable the basic features of this site, such as providing secure log-in or adjusting your consent preferences. These cookies do not store any personally identifiable data.
Functional cookies help perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collecting feedback, and other third-party features.
Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics such as the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.
Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.
Advertisement cookies are used to provide visitors with customized advertisements based on the pages you visited previously and to analyze the effectiveness of the ad campaigns.
Nga Alisa Velaj E KE NJË THEMEL E ke një themel të lashtë sa ditët.Të bukur sa syhapja e të verbritpara lules që ndjerë i kishevetëm aromën. Tani lule është, trajtë e përsosur përkohshmërie.Kaq shume më ngjanmua dhe ty. E ke një themel të lagur me lot dashurie.Hija e bimës të psalt hymne gëzimisa herë...
Këngë e verdhë zogu në mesnatë Nuk shihet,nuk shihet aspak.Veç dridhet nëpër ajrin e territsi një ankth i brishtë. Rreze hëne nuk ka.A thua se dielli u harxhua papritur,e hëna nuk pati më ç’të reflektonte. Dridhet një ankth imcaknë trup të natës,dridhet,e një fashë drite e verdhë, e verdhëhidhet saora nga një pemë në tjetrën....
Është e vështirë të shkruash për njerëz, të cilët jo vetëm i ke njohur, por që dhe kur ishin në jetë e kishin të mprehtë majën e kalemit. Sidomos kur ishin njëkohësisht modestë, por dhe kritikë ndaj vetes. E kam fjalën për gazetarin Besnik Velaj, njeriun e mençur dhe fisnik që publicistikën kishte kohë që...
Nga Alisa Velaj Pasi mbaron së lexuari librin “Vikama e tingullit” kupton se nuk ke të bësh thjesht me një biografi të gjeniut të muzikës, shkruar nga njeriu i tij i zemrës. Është shumë më tepër se kaq. Vera Lohja Ibrahimi, me këtë libër, dashur padashur ka arritur të përshkruajë një copëz të Shqipërisë në...
Nga Alisa Velaj Novela “Aksinja e Holtës” e Fatos Arapit Novela “Aksinja e Holtës” u botua për së pari në Tiranë nga BOTIMET TOENA më 2002, si pjesë e librit me novela “Nuk shitet shpirti në tetor” në faqet 63- 84. Është padyshim nga prozat më të bukura të Fatos Arapit dhe mbart në kodifikimin...
BUKË DIELLI Mbase je psherëtimë e ujërave nën mjegull. Rrënjë e bekuar fshehur thellë në det Shfaqesh i plotë kur tisi i bardhë mbështjell tokën e dashurisë E vjen e ikën, e vjen e mjegullohesh Bukë dielli në varkën e peshkatarit Avullon aroma, tejshpon nuhatjen Shpërndahet pa na parë ajo që erdhi, dhe na deshi...
Poezi nga Alisa Velaj VJEN DRITA PËR PAK DASHURI Dashuri, vjen drita për pak. Qielli mbi trungjet e vjeshtës buzëqesh. Dhjetor i mardhur në pyllin gjetherënës. Sa të kam dashur burrë i pashëm. Çdo trung i zhveshur përpara shtëpisë, ma shton më tepër padurimin e mallit. Për pak vjen drita, lajm i mirë i qiellit....
NJËHERAZI FEKS Po ti kurrë s’ke për ta ditur mrekullinë e feksjes, pa kundruar si muzgu zbehet mbi zambakë. Në breg të liqenit kur afron mëngjesi ulu i heshtur dashurinë mos ta plogështosh. Je shpirt, i kohës, i maleve, i ujërave. Shpirt je, ndaj vështro çlirët si kthjellohet pamja: Zambakë të bardhë, akull të bardhë...
(Disa shënime për vëllimin poetik në dorëshkrim “Çelësat e viteve që rrodhën” të Andi Meçajt) Nga Alisa VELAJ Ka një përcaktim tejet interesant të metaforës nga Wallace Stevens, ku sipas poetit amerikan, metafora krijon një realitet të ri, prej të cilit realiteti origjinal duket joreal. Përkëmbehet kështu realja me jorealen, në të tilla forma, sa...
SI VEZË PASHKE Sa herë të mendoja e të mendoja ty ish një pemë me shumë yj’ pëmbi e një kohë e kthjellët, e kthjellët, me aq shumë qiell në muzg e në natë. Kish qiell, më beso, shumë qiell, edhe kur terri binte si perdja në skenë pas aktit të fundit të një tragjedie....