POEZI NGA ANDI MEÇAJ NJË COPËZ RRUGËDREJT DIELLIT Ndërsa iknimtek një qiell i njohur,për një tjetër shtëpi,të rigjetur pas 16 vitesh,për një tjetër frymëmarrje,ndoshta më të lirshme,për një tjetër qytet,tashmë më të rritur,me faqet dhe ballin tërë blozë,për një tjetër lloj bisedimime sendet,lulet e kafshët,me njerëzit e njohurqë kanë ndryshuar pamjen,(ndoshta jo zemrën),e hapëm edhe...
KËNGË ME DIELL NË ATDHE Dëgjohet kënga e zogjve,i këndojnë pranverësdhe dashurisë,një ulërimë ngrihetnë ajër,e rrëmbejnë vogëlushët,fillojnë të lozin me tësi top,dielli, balonë stërmadheshkrin nga lumturia,djeg e nxeh fytyra të rinjshqë puthen.Nënë Evanthia mbledh kanaçedhe indiferencën e kalimtarëve,qeni endacak pullaliu leh makinavedhe dy policëveqë kundërmojnë raki,gruaja e bukurtregon shalët,nën minifundin e padukshëmfshihen gjithë sytë e...
(Disa shënime për vëllimin poetik në dorëshkrim “Çelësat e viteve që rrodhën” të Andi Meçajt) Nga Alisa VELAJ Ka një përcaktim tejet interesant të metaforës nga Wallace Stevens, ku sipas poetit amerikan, metafora krijon një realitet të ri, prej të cilit realiteti origjinal duket joreal. Përkëmbehet kështu realja me jorealen, në të tilla forma, sa...
Një dhimbje koke më mbërtheu e s’më shqitej, që s’më shqitej. Piva dy aspirina bayer e prapë më kot, dhimbja bëhej më e paduruar se kurrë. Kërkova në xhepin e brendshëm të fëshfëshes e zbulova hapjen magjike. Një kokërr e vockël e portokalltë, sa një bërthackë ulliri, që nga babëzia për shërim, u gëlltit pa...
Dy figura njerëzore zhbëheshin nën dritën e zbehtë të një qiriu. Zhdukeshin progresivisht me zhdukjen e jetës së qiriut. Ato sa vinin e bëheshin fantazma, njëra pranë vdekjes e tjetra pranë saj, dërmuar nga lotët e pikëllimit të parrëfyer. Gruaja, një gjashtëdhjetëvjeçare e mbajtur me finesë e krekosur si mace dhe e përkëdhelur si adoleshente,...
Dikush më ndjek, mendoi vajza dhe shpejtoi në rrugicën “Psaras”. Ajo është një rrugicë jo shumë e rrahur nga njerëzit, me dyer të frikshme shtëpish dykatëshe dhe degë portokallesh që, të varura në muret ndarëse të tyre, duken sikur do të të kapin në vrapimin tënd, të dalësh sa më parë nga ky vend aspak...
Afër lumit personal të zotit B, fshihej një fshat i gjithi i gurtë. Njerëzit kishin karakteristikat e gurit, ca koka majucore, hundë xhunga xhunga, sy xixaguri. Mbi të gjitha kishin një kokë shkëmb të fortë, që s’tundej as nga kërcënimet e as nga këmbënguljet e të tjerëve.Njëherë ata shkuan të gjithë siç ishin të armatosur...
Dëgjohet zhurma e hapave të tij. Këngëzimi i guralecëve e bën rrugën më të këndshme për në shtëpi, (pas asaj pune të lodhshme me larje pjatash në hotelin luksoz “Interkontinental”), në atë orë të hershme të mëngjesit. Taksitë e fshikin te pantallonat duke i bërtitur të hipi me atë zërin e tyre prej llastiku. Ai...
U ngrit sërish vonë edhe sot kur i duhej të shkonte më shpejt se zakonisht në punë. I duhej të merrej me përllogaritjen e gjendjes së mallit në supermarketin e njohur “Univers”. Aty bënte thuajse një vit, që punonte si punëtor i thjeshtë.Zilja e orës binte pa pushim me atë zërin e saj cingritës. E...
Ka flokë të bardha, mjekër të zezë, aq të zezë sa të gjithë nuk e besojnë që është e vërtetë dhe i afrohen për ta parë në e ka të lyer. Zgurdullojnë sytë kur e kuptojnë që s’është e tillë, kurse ata më të guximshmit ia prekin, bile ia shkulin pakëz, për t’u siguruar në...