Klea Cërri: A do e dashuronit marrëzisht ‘Zonjën me Kamelie’?

Klea Cërri: A do e dashuronit marrëzisht ‘Zonjën me Kamelie’?

Nga Klea Cërri

Historia e Margaritës, zonjushës që dashuronte kameliet dhe Armandit, një zotëri i vërtet më mahniti jashtë mase dhe mendova t’jua rekomandoj edhe juve.


Margarita nuk ishte një zonjushë e zakonshme, ajo ishte një grua që dëshirohej nga shumë meshkuj për shkak të bukurisë si një nimfë që kishte. Dhe në bazë të dhuratave dhe kushteve materiale që ata i mundësonin, ajo ia shuante epshet e mishit. Pre e asaj bukurie ra edhe Armandi, një fisnik i ri që nuk kishte pasuri të madhe dhe të mjaftueshme për shijet e Margaritës, por kishte dashurinë e pakushtëzuar për të.


Fati i trishtë dhe pamundësia për zgjedhje e bëri Margaritën të ishte një zonjushë dëshirash dhe qejfesh, e dënuar për të mos u dashuruar nga askush ajo u njoh me djalin që i blinte kamelie, jo për ta blerë atë, por për ta bërë të lumtur dhe t’i tregonte që e ndjente përtej epsheve mishtore.


E si të mos binte ajo pre e dashurisë së Armandit? Ajo që ishte dënuar të mos dashurohej? Ajo që ishte vlerësuar vetëm për bukurinë e aaj dhe kurrë për çiltërsinë e shpirtit?
Ata u dashuruan. Por dashuria e tyre ishte e ndaluar. Armandi nuk mund të martohej me të, sepse i ati nuk e lejonte. Ajo nuk ishte një nuse e denjë për martesë, por për tu argëtuar, për ta takuar qosheve. Nga frika se nuk mund t’i ofronte jetën e shtrenjtë që ajo ishte mësuar ai tërhiqej, por nuk hiqte dorë.

Ndërsa ajo nga frika e paragjykimit të shoqërisë dhe ofendimeve që mund t’i bënin Armandit të saj të dashur tërhiqej, por jetën e jepte për të. Shoqëria e dënonte lidhjen e tyre, nuk ishte e hijshme që një zonjushë qejfesh të merrej prej krahu, të bëhej grua e ligjshme dhe të largohej nga sytë e zotërinjve të tjerë që ishin të gatshëm t’i dhuronin asaj pasuri të mëdha. Por atij nuk i interesonte se ç’thoshte shoqëria. Ai e donte atë, donte të jetonte me të dhe ta prezantonte gjithkund si gruan e tij. Ishte i guximshëm dhe i gatshëm për të dalë kundër të gjithëve për ta pasur për vete Margaritën.


Ata patën një fat tragjik, nuk mundën të ishin bashkë për shkak të gjendjes së rënduar shëndetësore të Margaritës së bukur që dashuria e bëri të brishtë.


Pasi e mbylla këtë libër, frymova thellë dhe mendova sa meshkuj të tjerë do të mund të kalonin pengesat e shoqërisë dhe familjes për hir të dashurisë?