Eklips
Lekurë-bardha porsi lule limoni
Ti e mira që gjethet i tund
Me aromën tënde dhe polenin
Vjen e hidhesh tek unë
Unë moti hije-rëndë
Qëndroj si burrë me namuz
Mustaqet si ul përtokë
Qëndroj drejt me duart grusht’
Ndoshta dje, ose një natë
Tham e grimë ca si shumë
Ti lule-limoni lëkurë-bardhë
Dhe unë burri me namuz
Por s’bën që ky eklips të zgjasë
As dielli dhe hëna nuk errësojnë shumë
Njëri lëviz pak më ngadalë
Por eklipsi gjatë, nuk mban dot kurrë
