Nga Flori Kasaj

“Vëllimi poetik “Malltretja” i autorit Eduart Bardhi, botuar së fundmi nga Botimet Univers, Tiranë, është një përmbledhje ndjenjash dhe reflektimesh që eksplorojnë temat e dashurisë; vetë-njohjes dhe jetës. Poezitë janë një udhëtim nëpër ndjenja të thella të dashurisë, të humbjes dhe reflektimeve të jetës, të gjitha të paraqitura me një fjalor dhe gjuhë të pasur. Ato janë një pasqyrë e ndjenjave të brendshme dhe përjetimeve, të cilat komunikohen me stil të ndjeshëm e të ndërlikuar, duke reflektuar një thellësi emocionale dhe një aftësi të lartë të të shkruarit.

Përmes vargjeve, autori shprehë ndjenja që lidhen me përvojat personale; ndjenjat universale të dashurisë dhe humbjes. Poezitë në këtë vëllim variojnë nga forma tradicionale me rima deri te format më të lira e moderne. Ky variacion krijon një diversitet stilistik që i jep lexuesit një përvojë të këndshme dhe të pasur letrare. Vargjet shpesh janë të shkurtra dhe koncize, duke u fokusuar në intensitetin emocional të momentit, kjo shihet në dy poezitë, “Beteja e zemrës” dhe “Një ode për ofelinë”.

Poezia “Për dashurinë që ndryshoi emër” eksploron dhimbjen dhe pranimin e realitetit të hidhur të dashurisë që nuk mund të vazhdojë. “Gjuha e Dashurisë (Një Ode për Gegnishten)” tregon përkushtimin e autorit ndaj gjuhës shqipe dhe specifikisht ndaj gegnishtes, duke e përdorur atë si një mjet për të shprehur dashurinë dhe identitetin.

Vërehet se autori është i ndikuar nga autorë të mëdhenj shqiptarë dhe botërorë. Referencat dhe homazhet ndaj autorëve të tjerë janë të pranishme, duke krijuar një urë lidhëse mes krijimtarisë së tij dhe traditës letrare. Poezia “Fragmente të pashkruara” është një shembull i mirë i kësaj, ku autori reflekton mbi përjetimet e tij dhe ndarjen e tyre me lexuesin në një mënyrë intime dhe të hapur.

Në poezinë “Për dashurinë që ndryshoi emër,” eksploron se si ndjenja e dashurisë mund të transformohet dhe të ketë një ndikim të thellë dhe të përhershëm në jetën e dikujt. Poezia e tij tregon se dashuria e vërtetë ka fuqinë për të ndryshuar, duke sjellë një realitet të ri dhe të dhimbshëm, por të sinqertë.

Një tjetër aspekt i rëndësishëm është vetë-njohja dhe reflektimi mbi jetën. Në poezinë “Vetë- njohja e paqartë,” autori përshkruan sfidën e njeriut për të njohur veten në mes të dritës dhe errësirës: “Vetë njeriu e njeh mësëpaku veten e tij. Midis dritës dhe errësirës ai nuk e njeh “hijen”. Kjo poezi thekson kompleksitetin e vetë-njohjes dhe sfidën e të kuptuarit të vetes në një botë të ndërlikuar dhe shpesh të pakuptueshme.

Në përgjithësi, vëllimi “Malltretja” është një përmbledhje e fuqishme dhe e ndjeshme e poezive që trajtojnë temat universale të dashurisë dhe përjetimeve njerëzore (ku mund të gjejmë veten) nga përvojat personale deri te reflektimet filozofike me një stil të veçantë e të ndjerë.”